Marathonervaringen

Marathonervaringen | Soms gaat het niet zoals gepland

PK Runningshop adviseur Inge vertelt haar verhaal.

Al je voorbereidingen lopen volgens plan, niks staat je meer in de weg om je doel te halen! Toch zijn er altijd nog onzekere factoren want op de dag van de marathon moet alles samenvallen.

Mijn eerste marathon ging niet zoals gepland. Ten eerste was de temperatuur aan de hoge kant, het zou die dag oplopen naar 19 graden. Al mijn trainingen had ik gedaan met muts, sjaal en handschoenen. Nu stond ik aan de start met een short en een singlet.

Ondanks alle adviezen om langzaam te starten, ging ik toch te snel van start. Je staat in het startvak, de adrenaline giert door je lichaam want dit is de dag waarop je hebt gewacht! Geprikkeld door alle indrukken loop je met de stroom mee. De eerste 25 kilometer vloog ik over de weg, nog steeds te hard maar ach, het ging zo lekker!

Vanuit het niets voelde ik de energie uit mijn lichaam vloeien, iedere stap werd zwaar. Nu al de gevreesde man met de hamer? Ik was nog maar net over de helft. Een vriendin langs de kant gaf me weer een boost door een stuk mee te lopen en praatte op me in, ik ging met volle moed door.

Aangekomen in het Kralingse bos ontstond er kramp in beide kuiten. Ik kon geen stap meer zetten. Ik belande op de EHBO post en na wat hulp bij het rekken begaf ik me weer strompelend naar het parcours. Iemand riep mij toe: “heb je wel genoeg zout in je lichaam?”. Ik had vooraf een plan, ik zou bij 5 en 10 km water drinken en vervolgens overstappen op sportdrank. Maar ja, vrienden stonden langs de kant en ik kreeg telkens een flesje water toegestopt “goed drinken want het is warm!” dus sloeg ik de drankposten over. Sportdrank is een uitstekende dorstlesser maar bezit ook mineralen waarmee je je mineralen gehalte op peil kunt houden. Bij (extreme) transpiratie kun je hier veel van verliezen. Uiteindelijk pakte ik het hardlopen weer op na een half uur te hebben gewandeld. Iedere eerdere poging om weer hard te gaan lopen mislukte door de kramp. Op km 36 kon ik langzaam de draad weer oppakken en behaalde ik de lang verwachte eindstreep.

Fysiek en mentaal zat ik er helemaal doorheen, ik had het me zo anders voorgesteld.

Uiteindelijk heb ik binnen 24 uur na het lopen van de marathon, besloten om het over te doen. Ik zag mijn gemaakte fouten als les en zou dit meenemen bij de volgende.